Önceleri bazı çizgi filmlerde görürdük, adam bir atışta yedi kişiyi öldürdüm diye naralar atardı. Bunu duyanlar da gerçektir diye düşünüp o kişiye korkudan saygı duyuyordu. Halbuki adam bir vuruşta yedi sinek öldürmüştü ama insan öldürdüğünü söylüyordu. Herkes de sorgusuz bir şekilde bunu kabul ediyordu. Günümüzde ise sineği ejderha, aslanı sinek yaptılar, insanlarımız ise sorgusuz sualsiz bunu kabul ediyor. Maalesef araştırma, eleştiri, sorgulama yeteneğimiz kayboldu.
Hayatımızda her zaman birileri bizim geleceğimiz için bizden habersiz bir şekilde karar veriyor. Şu işi yapacaksın, şu maaşı alacaksın, bu arabaya bineceksin, bu rengi seveceksin, bu kişiye oy vereceksin, bu kişiyle evlenip, şu yaşta emekli olacaksın... Araştırma yok, fikir alış verişinde bulunma yok, sen ne haldesin diyen hiç yok! Üstte birileri işini görüyor, altta kalan halkın ise canı çıksın gibi kara düzen hakim. Maalesef bu yüzyıllardır böyle olmuş ve biz böyle kaldığımız sürece olmaya da devam edeceğe benziyor.
Yaşar Kemal’in de dediği gibi: "O iyi insanlar, o güzel atlara binip çekip gittiler. Demirin tuncuna insanın piçine kaldık." Maalesef insan kalitesinde her geçen gün geriye gidiyoruz. Bunu dillendirsek de eyleme dökemiyoruz ve kaybettiğimiz ilk nokta bu oluyor. Yerel yönetici belirleme konusunda ise halkın istediği değil de birilerinin dayattığı kişileri seçmemiz söyleniyor. Durumlar böyle olunca da bize göre parti doğru ama aday yanlış oluyor. Bu kişiler kendi çıkarları için bizim partilerden uzaklaşmamıza sebep oluyor. Ama bu kimin umurunda ki?
Seçimler sonrasında oy kayıpları olduğunda ise her zaman fatura bu kişilere değil de bizlere kesiliyor. Her gün iki kırbaç yiyen gariban halkımız bu kez üç kırbaç yemek zorunda bırakılıyor. Eee tabii ki ne de olsa birileri hep banko günah keçisi! Diğer tarafta kişiler servetine servet eklemiş kimin umurunda? Biz bunu kabul etmekte zorluk çekiyoruz, uykularımız kaçıyor, sinirlerimiz bozuluyor. En iyisi mi verin bizim aslanlarımızı, sinekler sizin olsun!