Küba Yoksul Mu?

(İHA) - İhlas Haber Ajansı | 23.02.2018 - 08:37, Güncelleme: 30.06.2021 - 18:34
 

Küba Yoksul Mu?

Herhangi bir Karayip ülkesine değil de Küba’ya seyahat edilmesinin başlıca sebebi Fidel & Che efsanesi, Küba’daki komünist düzen, Amerikan ambargosu ve bunun yarattığı “egzotizm” (Kelime seçimi ile ilgili yorumlar gelmeden hemen araya girelim; Egzotizm: Yabancı olma durumu) Buna rağmen sanırım birçok insan kafasında farklı bir Küba resmi çiziyor olacak ki, internet sayfalarca Küba seyahatinde ne kadar zorlandığını anlatan sitemkar yorumlarla dolu. Bize sorarsanız, Küba ne güzellendiği kadar iyi, ne de yemek sonrası ıslak mendil bulmaya alışmışların yerlere vurduğu kadar kötü. Biz kendi gözlemlerimiz ve araştırmalarımız ile bu yazıyı derledik. Kafamızda oluşan mevcut durumu eğrisiyle, doğrusuyla aktarmaya çalıştık. Bir tercümanın aylık maaşı 20$, doktorun ki ise 30$. 1,5 litrelik şişe su ise yaygın olarak 2$, bazen de 1$. İmkanların ciddi dar olduğu konusu tartışma götürmez bir gerçek. Onu buraya bir park edelim. Önce ilerleyebilmemiz için yoksulluk kavramının tanımı üzerinde hemfikir olmamız lazım gelir. Yoksul kime denir? Çok çeşitli tanımlar var, ama UNESCO’nun “mutlak yoksulluk” tanımından gidersek, Yoksulluğa; ev kirası, yiyecek, içecek, giyecek, ilaç, yakacak gibi zorunlu ihtiyaçları karşılayamama durumu deniliyor. Küba’da insanların evleri var, devlet her ay gıda ihtiyaçlarının %40’nı karşılayan bir karne dağıtıyor, eğitim ve sağlık hizmeti ücretsiz, hava çok güzel olduğu için yakacak ihtiyacı yok. Pirinç, şeker, yumurta gibi temel ihtiyaçları da devlet insanlar kolay erişebilsin diye sübvanse ediyor. Müzik, sanat anayasal hak sayılıyor ve konserler, tiyatrolar ya bedava ya da çok uygun fiyata. Şimdi kelime anlamına göre yoksulluk bu durumun tam kaşılığı olmasa da, şartlar kesinlikle iyi değil. Hayat pahalı, herkes ek işlerin peşinde, birçok ev hapşırsan yıkılacak kadar bakımsız, mobilyalar 30-40 senelik, bazı evlerde sıcak su yok… Ekonomi Küba’da iki para birimi var, biri turistler tarafından kullanılan CUC, diğeri de Peso. 1 CUC = 25 Peso. Bu ayrımın sebebi yerlilerin birçok ihtiyacının devlet tarafından sübvanse edildiği için farklı ekonomilerin dönüyor olması. Örneğin turistlerin gittiği bir markette su fiyatı 2 CUC’ken, yerlilerin gittiği büfede 0.6 CUC’tu. Evlerinin odalarını sadece bir gece pansiyon olarak işletip, bir aylık maaşları kadar kazandıklarını gören herkes turizmci olmuş. Okullarda öğretmen, hastanelerde doktor, hemşire sıkıntısı baş göstermeye başlamış. Gündüz doktor olan birisini akşam takside direksiyon başında görmek normal. www.bizevdeyokuz.com
Herhangi bir Karayip ülkesine değil de Küba’ya seyahat edilmesinin başlıca sebebi Fidel & Che efsanesi, Küba’daki komünist düzen, Amerikan ambargosu ve bunun yarattığı “egzotizm” (Kelime seçimi ile ilgili yorumlar gelmeden hemen araya girelim; Egzotizm: Yabancı olma durumu) Buna rağmen sanırım birçok insan kafasında farklı bir Küba resmi çiziyor olacak ki, internet sayfalarca Küba seyahatinde ne kadar zorlandığını anlatan sitemkar yorumlarla dolu. Bize sorarsanız, Küba ne güzellendiği kadar iyi, ne de yemek sonrası ıslak mendil bulmaya alışmışların yerlere vurduğu kadar kötü. Biz kendi gözlemlerimiz ve araştırmalarımız ile bu yazıyı derledik. Kafamızda oluşan mevcut durumu eğrisiyle, doğrusuyla aktarmaya çalıştık. Bir tercümanın aylık maaşı 20$, doktorun ki ise 30$. 1,5 litrelik şişe su ise yaygın olarak 2$, bazen de 1$. İmkanların ciddi dar olduğu konusu tartışma götürmez bir gerçek. Onu buraya bir park edelim. Önce ilerleyebilmemiz için yoksulluk kavramının tanımı üzerinde hemfikir olmamız lazım gelir. Yoksul kime denir? Çok çeşitli tanımlar var, ama UNESCO’nun “mutlak yoksulluk” tanımından gidersek, Yoksulluğa; ev kirası, yiyecek, içecek, giyecek, ilaç, yakacak gibi zorunlu ihtiyaçları karşılayamama durumu deniliyor. Küba’da insanların evleri var, devlet her ay gıda ihtiyaçlarının %40’nı karşılayan bir karne dağıtıyor, eğitim ve sağlık hizmeti ücretsiz, hava çok güzel olduğu için yakacak ihtiyacı yok. Pirinç, şeker, yumurta gibi temel ihtiyaçları da devlet insanlar kolay erişebilsin diye sübvanse ediyor. Müzik, sanat anayasal hak sayılıyor ve konserler, tiyatrolar ya bedava ya da çok uygun fiyata. Şimdi kelime anlamına göre yoksulluk bu durumun tam kaşılığı olmasa da, şartlar kesinlikle iyi değil. Hayat pahalı, herkes ek işlerin peşinde, birçok ev hapşırsan yıkılacak kadar bakımsız, mobilyalar 30-40 senelik, bazı evlerde sıcak su yok… Ekonomi Küba’da iki para birimi var, biri turistler tarafından kullanılan CUC, diğeri de Peso. 1 CUC = 25 Peso. Bu ayrımın sebebi yerlilerin birçok ihtiyacının devlet tarafından sübvanse edildiği için farklı ekonomilerin dönüyor olması. Örneğin turistlerin gittiği bir markette su fiyatı 2 CUC’ken, yerlilerin gittiği büfede 0.6 CUC’tu. Evlerinin odalarını sadece bir gece pansiyon olarak işletip, bir aylık maaşları kadar kazandıklarını gören herkes turizmci olmuş. Okullarda öğretmen, hastanelerde doktor, hemşire sıkıntısı baş göstermeye başlamış. Gündüz doktor olan birisini akşam takside direksiyon başında görmek normal. www.bizevdeyokuz.com
Habere ifade bırak !
Habere ait etiket tanımlanmamış.
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve fisiltihaber.com.tr sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.