Şizofreni, bir dönemler tam olarak teşhisi bile yapılamayan bir hastalıktı. Bunun için doktorlar hastaların vücuduna insülin enjekte ederek, onları şeker komasına sokuyorlardı. Bu belli ölçülerde işe yarayan bir tedavi yöntemiydi, ancak hayati tehlike oranı yüksekti. Şizofreni hastaları komadan çıktıktan sonra daha az halisünasyon görüyor, daha sakin oluyorlardı.

Bu korkunç “tedavi”, genellikle şizofreni hastalarına uygulanıyordu. Bunu, kafatasının içine uzun çivi benzeri metal bir cismi, çivi çakar gibi ön beyne sokma işlemi olarak tanımlayabiliriz.

Glosektomi denilen tedavi yöntemi, dilin tamamının vücuttan çıkarılması işlemidir. Hemiglosektomi ise yalnızca bir kısmının kesilerek alınması işlemidir. Bir Alman cerrah olan Diffenbach tarafından konuşma bozukluğu olan insanları tedavi için bulunmuştur.

Orta Çağ boyunca çok yaygın olarak uygulanan trepinasyon, insan kafa tasının canlı canlı delinmesi ile gerçekleştirilen bir tedaviydi. Hastaya musallat olan kötü ruhları kovmak için gerçekleştirilen tedavinin; baş ağrılarından salgın hastalıklara birçok rahatsızlığa iyi geldiği düşünülüyordu.