Kahramanmaraş’ın sırtını dayadığı Ahır Dağı, yemyeşil ormanları ile günümüzde herkesi büyüler. Uzaktan bakıldığında doğal olduğu izlenimi uyandıran ormanlar sonradan insan eliyle oluşturulmuştur. 1895 yılına ait bir Osmanlı doktorunun anılarında belirttiği gibi Ahır Dağı önceden tamamen çıplaktı. Sadece eteklerinde bağ ve bahçeler bulunmaktaydı. Daha öncesine ilişkin kesin bir bilgiye ulaşamamış olsam da Osmanlı’nın Dulkadiroğulları’nı egemenliği altına aldıktan sonra, başta Kıbrıs ve diğer Akdeniz ülkelerine yaptığı seferlerde, Maraş ormanlarından elde ettikleri keresteleri gemi yapımında kullandıkları halk arasında söylenmektedir. 1830’larda İngilizlerin Fırat Keşfinde kullandıkları buharlıların yakıt ihtiyacı için gerekli odunların da Maraş çevresindeki zengin ormanlardan tedarik edilerek Birecik’e taşındığı bilinmektedir. Tüm bu süreçte 19. yy ortalarına kadar Ahır Dağı çıplak kalmış olabilir.
1960’ların sonundan itibaren Türkiye’deki en başarılı ağaçlandırma çalışmalarından biri ile Ahır Dağı bugünkü zengin orman örtüsüne yeniden bürünmüştür. Bu durum şu anda ormanların içerisindeki büyük boşluklardaki bağ ve bahçelere de açıklık kazandırmaktadır. Bilmeyenlerin ilk görüşte ormanların arasında bu evlere nasıl müsaade edilmiş dediğine çok kez şahit olmuşumdur. Ağaçlandırma döneminde bağ evlerinin bulunduğu yerler dışında kalan alanlar ormanlaştırılmış ve bu haliyle tahrip edilmiş izlenimi uyandıran bir orman manzarası ortaya çıkmıştır.
Kaynak: http://marasavucumda.com