Gübre kokusu, yavru horozların ötüşü gibi kırsal yaşamın kendine özgü özellikleri, yani duyusal mirası artık Fransa’da yasalar kapsamında korunmaktadır.

Tüm dünyada pandemiden dolayı küçük havasız alanlarda kapalı kalan birçok şehir sakini, kırsal alanlara taşınıyor veya kırsalda ikinci bir ev alıyor. Fransa’da da emlakçılar, bahçeli ev aramalarında artış olduğunu bildiriyor.

Bu soru geçen yılın sonlarında, ücra bir kırsal bölge olan Lozère milletvekili Pierre Morel-À-L’Huissier'in Fransa’nın “duyusal mirasını” korumak için bir yasa tasarısı sunduğunda ortaya çıktı.

Bununla, "yavru horozun ötüşünü, ağustos böceklerinin gürültüsünü, gübre kokusunu" ve diğer kırsal ses ve kokuları kastediyordu. Bazı vatandaşların, bunları dayanılmaz bir kirlilik biçimi olarak değerlendirdiği ortaya çıktı.

Kırsalda ikinci ev olan bazı kişiler yüksek sesli hayvan ve kilise çanlarına dava açtı.

Geçen yıl batı kıyısındaki Ile d'Oléron'daki ikinci ev sahipleri, çok erken öttüğü için bir horoz aleyhine dava açtı. Mahkeme, talihsiz kuş Maurice'i sürgünden veya daha kötüsünden kurtararak onlara karşı karar verdi.

Güneybatıdaki Soustons'ta, gürültü yapan 50 ördek ve kaz sahibi hakkında dava açıldı.

Pireneler yakınlarında, Foix'te yeni bir sakin, kilise çanlarının çok gürültülü olması nedeniyle köye karşı şikayette bulundu.
Kırsal kesimdeki insanlar bu saçmalığa karşı yeni adımlar attı.
Güney Fransa'daki Saint-André-de-Valborgne belediye başkanı, köyünün dışına, ziyaretçileri riskli bir bölgeye girdiklerine dair uyaran bir işaret koydu.

“Kilise çanları sık sık çalar. Traktörler gürültü yapar. Çünkü çiftçiler size yediğinizi vermek için çalışıyorlar.”

Milletvekili Morel-À-L’Huissier, bu seslerin "rahatsızlık verici değil, kırsal yaşamın kendine özgü ve özgün özellikleri" olduğunu söyledi.
Ve ilk oturumda, Ulusal Meclis, onun tasarısını oybirliğiyle destekledi.