19.yy'da büyük bir sığır salgını sebebiyle neredeyse yok olma aşamasına kadar gelen kabile, güneye hareket ederek, hayatta kalmak için farklı bölgeleri keşfetti.Göçebe bir hayat süren Himba kabilesi, Namibya'da yaşayan etnik bir grup. Bu kabilede erkekler, hayvanlarla ilgilenirken, kadınlar da günlük işlerine odaklanıyorlar.
Dış dünyadan kopuk yaşayan kabile, geleneklerini bu zamana kadar yaşatmayı da başardılar.Kadınların kırmızı tenleri de kabilenin en dikkat çekici özelliklerinden biri. Kendilerini güneşten korumak için hazırladıkları bir karışımı tüm vücutlarına sürerek, bu şekilde dışarı çıkıyorlar.

Özel bir taşı küçük parçalara ayırarak, yağ ile karıştırıyorlar. Bu karışımı hafif ısıtarak vücutlarına sürüyorlar. Burada yaşayan genç kızlar başlarına, inek veya keçi derisinden yapılmış bir taç takarlar.
Bunu sadece ergenlik çağına gelmiş kızlar takıyor. Bu kabilede, kadınların yıkanmasına izin verilmiyor. Bu kural, suyun bol olmadığı dönemlere uzanıyor. Kadınlar, kıyafetlerini ve kendilerini, içinde bazı bitki ve ağaç parçalarının yandığı bir duman ile yıkıyorlar.Bu kabilenin özellikleri ve kültürleri henüz tam anlamıyla çözülebilmiş değil. Kabile üyeleri, hem anne hem de baba tarafından dahil oluyor. Himba kabilesi en yaşlı üye tarafından yönetiliyor.

Bu kabilenin en ilginç özelliği ise, kabilenin kadınlarının hamile kalmak için yaptıkları enteresan yöntem. Kabiledeki çocukların yaşı, doğdukları zamanla belirlenmiyor.Dünyaya gelmek isteyen bebeğin annesine söylediği ilk şarkı onların arasındaki ilk iletişimi başlatıyor. Anne adayı, bu şarkıyı eşine de öğreterek hamile kalıyor. Bu ilk iletişim ise çocuğun yaşına belirlemedeki en önemli tarih olarak kabul ediliyor. Öyle ki, bu şarkı çocuğun doğumundan,yaşamına kadar her alanından önem arz ediyor.