Evliliğimde büyük sorun yaşıyorum, çocuğumu çok kıskanıyorum...
Ne yapabilirim diye çok bakındım ama yok ne denersem deneyeyim hiçbir şekilde kendime çare bulamadım. Sakinleştiremiyorum kendimi, dizginleyemiyorum. Kayınvalidem bana çok yardımcı bir babaanne ancak onun yardımları beni artık rahatsız ediyor. Öyle ki çocuğumu benim kucağımdan alıp sevmesi, ona sarılması özellikle oğluma 'annecim' demesi çok sinirlerimi bozuyor. İçimden 'Onun annesi benim!' diye çığlık atıyorum resmen. İyi niyetli olduğunu biliyorum ama yine de kendimi bir türlü sakinleştiremiyorum. Oğluma banyo yaptırıyorum mesela 'Hayır o öyle olmaz' diyor direkt elimden alıyor çocuğumu en çok orda sinirleniyorum. Onu ben doğurdum ya ondan çok ben düşünürüm çocuğumu! Nasıl anlamaz anlamıyorum. Üstelik arada ima da ediyorum ama duymamazlığa veriyor sanırım. Gün içinde sinirlerim o kadar geriliyor ki akşam eşim geldiğinde ona patlıyorum. Haklı olarak beni anlamıyor. Bir yere kadar alttan alıyor sonrasında o da söylenmeye başlıyor. Siz de bu durumu yaşadınız mı? Çok mutsuzum, ne yapmalıyım?
Rumuz: Kıskanırım seni ben!
Sizde İtiraflarınızı Gönderebilirsiniz
Aşık Olduğunuz Adama Açılamıyor Musunuz, Evliliğinize Sırf Çocuğunuz İçin Mi Katlanıyorsunuz, Sevgilinize Açıklayamayacağınız Büyük Bir Yalan Mı Söylediniz, Çalıştığınız Lokantadaki Mutfağın Pislikten Geçilmediğini Müşterilere Haykırmak Mı İstiyorsunuz, Tüm Bunlar İçinizi Mi Şişiriyor. İşte bu köşe tam size göre gönderin yayınlayalım. mail: marasfisilti@gmail.com