Öyle ki o dönemde Kemal Film’in sahibi Şakir Bey, Atatürk İzmit'e giderken Gazi'ye çekine çekine kendisini filme almak istediklerini söylemiş. O da “Çekinmeyin, sinema sanatının icabatı ne ise söyleyin hemen tatbik edelim.” demiş.
Bir başka anısında ise yine Kemal Film, Kurtuluş Savaşı'nı anlatan bir film çekiyormuş. Çekimler uzun sürünce Atatürk Nurettin Baransel'e filmin neden bitmediğini sormuş. O da "Çünkü size ait sahnelerin çoğu hareketsiz resimlerden ibaret." demiş.
Bunun üzerine sinirlenen Atatürk: “Ben hayattayım. Milli mücadeleye ait bütün evrakım, kılıcım, çizmem halihazırda mevcut olduğuna göre çağırdığınız anda bana düşen vazifeyi yapmadım mı?
Böyle bir teklifle karşı karşıya kalsam memnuniyetle kabul eder, bir artist gibi filmde rol alır, hatıraları canlandırırım. Bu, milli bir vazifedir. Çünkü Türk gençliğine bu mücadelenin nasıl kazanıldığını canlı olarak ispat etmek, hatıra bırakmak bu filmle mümkün olacaktır.” demiş.
Gördüğünüz gibi Atatürk sinemayla çok yakından ilgilenmiş. Gelelim biz asıl hikayemize. 1933'te Gazeteci Nizamettin Nazif Tepedelenlioğlu “Bir Millet Uyanıyor” isimli bir senaryo yazmış.
İpek Film stüdyosunda ilk kopyayı izleyenler arasında Ertuğrul Muhsin ve Nazım Hikmet de vardır.